De woonkamer

'Ja, dat zeiden ze zelf ook al. Maar ik vind zulk soort meiden te uitdagend, je moet gewoon jezelf zijn en ik geloof niet dat ze zelf zo zijn. Ik vind dat ze een beetje te koop lopen met zichzelf, dat mag wel wat minder.'

"Maar dan nog blijven ze telkens in de smaak vallen bij de jongens," grinnikte ze. Ze vroeg zich af hoe dat moeste voelen, telkens met iemand anders het bed delen, wetend dat het om je boezem en uiterlijk gaat. Ze zou het zelf nooit kunnen, en zou het ook nooit willen. "Ahja, ze doen maar waar ze zin in hebben," zei te toen.

'Inderdaad,' zei Daniël. 'Er was hier toch een feest maandag? Was het nog leuk?'

"Dat was echt een no-feest, het werd afgelast," grinnikte ze. "Best wel jammer, want het is altijd wel leuk om een feestje te hebben," zei ze. Ze zuchtte, ze vond het eng om te denken dat Anna nu misschien ook al geen maagd meer was en zij bijna de enige was in dit huis. Ze vond het vreemd, ze was toch al zeventien...

'Jammer inderdaad, nou ja we hebben nog wel een tijdje hier dus het komt vast nog wel.' Daniël keek haar aan, ze keek een beetje bedenkelijk. 'Alles oké?'

"Ja hoor," zei ze met een glimlach en ze wuifde zijn vraag weg. Hierover zou ze echt niet gaan praten. "Ik ben eens benieuwd hoe het zit tussen Jackson en Anna," zei ze grinnikend.

'Mooi,' zei Daniël en haalde zijn schouders op. 'Nah, ik word een beetje gek van al die liefdesverhalen hier in het huis. Hoelang kennen die twee elkaar nou precies?'

"Sinds gisteravond," zei ze. "Ik ook, het is hier echt één grote televisiesoap ofzo," lachte ze. Ze woelde nog eens in haar haren.
"Man, op een zetel slapen is niet goed voor je kapsle," grinnikte ze.

"Ik ga maar even," zei Isabella. Ze zou nog wat in haar kamer gaan slapen, want wakker voelde ze zich niet. Ze glimlachte nog even naar Daniel en liep toen weg.

'Ja, het is hier soms één groot drama, maar het is natuurlijk ook gezellig.' Hij kuchte een paar keer en keek naar Isabella's haren, het zat in de war, niet echt charmant. 'Ach, het kon erger,' lachte hij. 'Doei, ik ga ook maar naar mijn kamer.' Hij liep weg naar boven.

Helena kwam binnenlopen. Ze zag dat er niemand was en ging op de bank zitten. Thuis had ze toch niks te doen, dus besloot ze te wachten tot er iemand naar beneden zou komen. Ze zette de tv aan.

Toen Jesse zijn glaasje fruitsap op had, liep hij weer terug naar de woonkamer. Isabella en Daniël waren verdwenen, maar het stille meisjes van de vorige nacht was er wel. "Hey," Jesse ging weer zitten en staarde afwezig naar het televisiescherm.

Daniël kwam weer naar beneden, hij wilde eigenlijk naar de keuken gaan om wat te drinken toen hij iemand in de woonkamer zag zitten.
'Hallo,' zei hij tegen haar, hij herkende haar nog niet.
'Ik ben Daniël.'

"Oh hey." zei ze. Ze herkende Helena omdat ze haar had weggebracht. "Dankje nog van gisteravond." zei ze met een glimlach. "Ik ben trouwens Sharlet, of had ik dat al verteld." zei ze nadenkend.

'Oh, hé, hoi. Ik ben Helena. Ik ben het nichtje van de huisbaas.' zei Helena tegen de jongen die binnen kwam lopen. Ze glimlachte.

'Nee, dat had je niet verteld.' zei Helena tegen het meisje dat ze gister zo ziek naar haar tante had gebracht. 'Alles nog goed gekomen? Je zag er echt beroerd uit.'

"Ja. Ik geloof van wel. Het enige wat ik me nog kan herinneren is dat ik duizelig was en dat ik daarna in mijn bed lag." zei ze met een grijns. "Maar het gaat weer beter." zei ze glimlachend. "Wie heeft er zin om een frisse duik te nemen in het zwembad?" vroeg ik. "Om even die kater van je af te spoelen." grijnsde ze. Ze wist hoeveel mensen hier last van een kater zouden hebben.

'Oh, nou gezellig dat je er bent. Ik was eigenlijk van plan de keuken in te gaan, dus ik spreek jullie nog wel.' Daniël glimlachte en liep de keuken in, pakte een glas water en vertrok naar boven.

'Ik wil wel mee! Maar dan moet ik even thuis mijn bikini gaan halen, goed?' zei Helena. Sharlet leek haar aardig en ze was blij dat ze weer een vriendin aan het maken was.

"ZWEMMEN!" Jesse schoot overeind en maakte sprongetjes rond de tafel. "Ik ga mee!"

((Moet eten))

Helena moest lachen om het enthousiaste gedrag van Jesse en stond op. 'Dan ga ik even mijn bikini halen! Ik woon niet zo ver weg dus ben over tien minuutjes terug!' zei ze, en ze liep weg. Voordat ze de deur uitliep zwaaide ze nog een keer.

"Okey, dan zie ik jullie wel aan het zwembad!" Jesse schoot al naar de deur en liep naar zijn kamer. Daar trok hij zijn zwembroek snel aan en trok een strandhanddoek uit de kast.

((ik ben nu bij het zwembad oke?))

Ook in de woonkamer waren ze niet. Hadden ze zich bedacht? Helena besloot maar weer tv te gaan kijken. Wat moest ze nou doen...?