Het strand

"Ah, hier," zei Isabella en ze legde haar handdoek neer. "Ik geloof niet dat er nog meer volk zal komen," zei ze, kijkend naar het lege strand.

((ik kan niet lang meer blijven, moet vroeg op want heb herexamen, so succkiie in de vakantie --'))

((is niet erg! ik ga ook zo. half 11. jij waarschijnlijk eerder, haha! wat voor herexamen? nouja, in ieder geval succes!))

'Ik hoop het.' Hij legde zijn handdoek naast die van Isa neer, wenkte haar en liep vast richting de zee. 'Wedstrijdje doen wie er het eerst in ligt?' vroeg hij grijnzend, en met een overdreven kinderlijk gezicht. Hij vond wedstrijdjes altijd leuk, en bij meiden vond hij het leuk om hem te laten winnen. Bij jongens daarentegen..

(( van wiskunde --' krijg plots gevoel dat ik het niet kan :s ))
"Leuk!" riep Isabella en ze zette het op een lopen. Ze had een goeie conditie maar jongens hadden dat meestal ook.

((Hee dat ken ik met wiskunde. :kots: Maar ik heb het toch met een 7 voor mijn examen afgesloten! Haha, was super blij. Ik dacht precies hetzelfde als jou, maar dat heeft mijn cijfer wel beïnvloed. Het lukt je vast wel!))

Emett schoot in de lach. 'Nouja, hoef ik je in ieder geval geen voorsprong meer te geven!' riep hij der plagend achterna. Hij schopte gauw zijn slippers, die hij blijkbaar nog aan had, uit en rende achter haar aan. Ze lag een redelijk stuk voor, en langzaam maar zeker kwam hij iets dichterbij. Heel weinig, heel langzaam, tot zijn verbazing. Sportief, leuke humor, praat veel, leuke lach.. Leuk meisje. Hij grijnsde en probeerde haar in te halen met een sprintje.

((ik hoop het, anders mag ik zakken --' of jaar herdoen o.O komaan, voor ééééén vak))
Isabella zag hem in haar ooghoek verschijnen en zette ook een sprintje in, ze had geen flauw idee wie er nu eerst in het water was, want ze ging meteen kopje onder.

((Ja dan voel je je echt &@)!* kan ik me voorstellen. Super veel succes!))

Bijna gelijk met Isa dook hij het water in, haar achterna. Zij had toch niet gezien wie er eerder in dook, dus hij besloot maar te zeggen dat ze iets eerder was. Wat trouwens ook zo is, bedacht hij. Vlak voor haar kwam hij boven water en schudde zijn haar, waardoor het in wilde plukjes omhoog en opzij stond. 'Je bent snel,' zei hij met een grijns terwijl hij haar aankeek.

Isabella lachte.
"Nou, het was echt maar nipt," grijnsde ze. Ze streek een paar haren weg die aan haar wangen kleefden en glimlachte.

'Maar je was wel eerder, dat moet je niet vergeten.' En ik heb er niet eens mijn best voor moeten doen om je eerder te laten zijn, dacht hij. 'Er zit nog een.. mag ik?' Zonder op haar antwoord te wachten streek hij nog een plukje weg uit haar gezicht, en streek die achter haar oor. Hij glimlachte naar haar en dook opzij het water in.

((Ik ga nu echt, doeidoei! Succes morgen. x))

((ik ga ook, bedankt!))

((Hoe ging het? ))

(( beter dan verwacht, nu maar hopen dat het goed genoeg is en ik erdoor ben ))
Isabella liep het water weer uit en ging op haar handdoek zitten.

((Moooi! Hopen dan maar.))

Toen Emett boven kwam zag hij Isa al terug lopen naar de handdoeken. Hij dook nog een keer onder, schudde zijn haar uit toen hij boven kwam en liep ook het water uit. Met een vrolijk gezicht ging hij naast haar zitten.

((moet eten nu, sorry!!))

Isabella ging leerliggen en glimlachte naar Emett die bij haar kwam zitten.
"Het lijkt alsof we enige levenden zijn," zei ze grinnikend.

((Eet ze!))

Emett moest lachen om haar opmerking. 'Misschien is dat ook wel zo, heeft iedereen zich gisteravond lopen bezatten en liggen ze nu allemaal brak in bed. 't Zou kunnen.' Hij zag al helemaal voor zich hoe er allemaal kokhalzende mensen door de villa liepen. 'Als ze maar niet vlak voor mijn kamerdeur kotsen vind ik het prima,' zei hij grijnzend.

"Nou, dat heb ik ook liever niet," zei Isabella, ze mocht er niet aan denken! "Hoe ben je eigenlijk hier terechtgekomen?" vroeg ze toen geïnteresseerd.

Jack kwam het strand op met zijn handdoek om zijn nek en zijn zembroek aan. Hij zag Isabella en een onbekende jongen liggen en liep naar hen toe.
"Hé," zei hij en hij plofte neer in het zand. "Ik ben Jack," stelde hij zich toen voor aan de jongen.

"Hoi Jack," zei Isabella. Hij was de eerste sinds dagen dat ze hier zag, buiten Emett dan natuurlijk.

"Waarom is het hier toch altijd eng rustig?" grinnikte Jack en hij schikte zijn handdoek.
"Alles goed?" vroeg hij toen in het algemeen.

"Met mij alles goed," zei Isabella met een glimlach. "En ik vind het hier ook steeds eng rustig," grinnikte ze. "Soms lijkt het alsof ik enige levende ben in dit huis,"

"Iedereen slaapt zijn roes uit," grapte Jack, maar hij wist dat er een kern van waarheid inzat.
"Iedereen hier is dól op drinken. Te veel drinken," zei hij, met de nadruk op het woordje dol.

"Ah, we zijn op vakantie, dan kan je al eens wat meer drinken dan anders hé," zei ze met een glimlach. Ze ging terug rechtzitten, want praten al liggend was nou niet echt comfortabel voor je nek.

"Alcoholvergiftiging is nog niet voorgekomen? Het is een wonder," lachtte Jack maar hij wist dat Isa gelijk had. Drinken was zowat een volkssport geworden. Hij veegde wat zand weg en stond op. "Ik ga even afkoelen," zei hij en hij liep naar de zee. Hij dook in een keer onder en glimlachtte in zichzelf.

Isabella grinnikte om zijn opmerking en toen hij naar het strand liep ging ze terug liggen en sloot haar ogen.

(ik moet gaan. ciao. x)

Jack kwam het water uit en schudde zijn haar uit. Hij zag Isa achterover liggen en grinnikte. Hij drupte wat water op haar buik om haar aandacht te trekken en zei: "Ik ga ervandoor. Het is me hier te koud." Hij pakte zijn spullen, zwaaide en liep richting het huis.

(doeii)
Isabella schoot overeind van de druppels water en riep hem nog gedag. Daarna zuchtte ze, ze wist niet goed wat te doen...