Coffee Cups

Een schattig koffietentje.

Ergens in de middag stapte Chelsea naar binnen. Ze zou vanzelf zien wat ze hier ging doen. Natuurlijk zag ze er erg vriendloos uit, maar ze had op dit moment niemand. Ze wist niet waar Nick was, Jared had Jess aan zijn hoofd en Jess had Jared aan haar hoofd. Bah. Ze kreeg een twee persoonstafel toegewezen bij het raam, en ze bestelde een capuchino met appeltaart.

Daniël stapte het cafeetje binnen in de hoop Allison hier te vinden. Maar dit was niet zo, ze was er niet. Hij zag een meisje bij het raam zitten. Ze zag er leuk uit, hij had wel behoefte aan wat gezelschap.
'Mag ik erbij komen zitten?' vroeg hij.

Chelsea keek op, en glimlachte. Eindelijk, gezelschap! En de jongen zag er ook niet verkeerd uit.. "Ja, natuurlijk!"Ze wees naar de stoel tegenover zich. Haar bestelling werd gebracht, en de serveerster vroeg aan de jongen wat hij wou hebben. Als hij zijn bestelling gedaan had, zou ze zijn vraag wel even vragen.

Het was nog vroeg en Jess was een rondje door de stad gaan lopen. Alle winkels waren nog dicht. Ze liep langs een schattig koffietentje, en daar zaten mensen binnen. Die was dus wel open. Opeens viel haar oog op een blonde bos haar. Aha, als dat Chelsea niet was! Jess gooide de deur open en liep naar binnen. 'Hey Chels!' zei ze en ze schoof aan bij haar tafeltje

Jackson stapte het koffie tentje in, en nam een tafeltje, vlak naast het drietal dat uit zijn huis afkomstig was. Hij stak een sigaret op en bestelde een koffie, zonder melk en zonder suiker. Hij haalde zijn camera tevoorschijn en bekeek de foto's die hij de afgelopen dagen had gemaakt. Er was overal zoveel zon!

chelsea grijnsde breed naar Jess. "Ik heb weer wat dingen bedacht," fluisterde ze in haar oor. "Maar ik vertel ze later wel." Ze keek even naar de jongen die er ook bij zat, en daarna schoten haar ogen naar het Jackson figuur. Zo koel en zelfverzekerd als hij overal optrad, het was verwarrend, doch aantrekkelijk. "Iets voor jou?" zei ze plagend tegen Jess, wijzend naar Jackson.

Jess grinnikte. 'Ik laat me in ieder geval niet afschrikken door zijn afstandelijke houding,' zei ze met een grijns. 'Maar hij mag best eens op iemand afstappen. Of iemand een peuk aanbieden,' zei ze en ze bekeek Jackson nog eens goed. Zo lelijk was hij eigenlijk nog nieteens.

"Of een joint," gniffelde Chelsea. "Hij is wel knap, en volgens mij, als hij meer contact zou hebben met de meisjes hier, zouden alle meisjes wel graag een beschuitje met hem willen eten." Ze wenkbrauwwiebelde. "Zou hij met iemand zoenen in dit huis?" Ze keek opzij naar Jess. Misschien wel met Jess.

Jess schoot in de lach. 'Dan mag hij zich eerst wel voorstellen, want zo schiet het natuurlijk niet op,' zei ze en ze bekeek Jackson weer. 'Misschien vanavond, op het feest?' zei ze toen.

Chels beet grijnzend op haar lip. "Dan laat ik hem met jou zoenen, hah!" Plagend stak Chelsea haar tong uit. Haar blik schoot weer naar Jackson. "Zal ik hem vragen om hier bij te komen zitten?" Ze keek naar Jess.

Jess haalde haar schouders op. 'Ik weet niet of hij daar wel zin in heeft,' zei ze grinnikend, 'maar je kan het altijd proberen.' Ze was wel benieuwd geraakt naar deze jongen, dus het kon geen kwaad.

Chelsea stond op, liep om de stoelen van Jess en de jongen heen en tikte op de rug van Jackson. "hey," zei ze, vriendelijk glimlachen. "Ik ben Chelsea. Wil je bij ons komen zitten?" Ze wees naar hun tafeltje.

Jackson keek op. Het meisje dat zo volwassen oogde praatte tegen hem. Hij stopte zijn camera weg terwijl hij even over haar vraag nadacht. "Ja, is goed." Hij schonk haar een scheve glimlach, en pakte zijn kopje koffie. Hij schoof met zijn stoel aan bij hun, tussen de onbekende jongen en het andere blonde meisje in. Hij geloofde dat ze Jess heette. Hij zette zijn koffie op het tafeltje neer en zakte nonchalant onderuit.

Bewonderend keek Jess naar Chels. Het was gelukt, hij zat erbij. Ze stak haar hand uit naar de jongen. 'Hey, ik ben Jess,' zei ze. Toen kwam de serveerster haar koffie brengen. 'Dankje,' zei ze en ze nam een grote slok.

Chels ging weer op haar eigen plaats zitten en keek naar Jackson. Hij was zo.. nonchalant, in elke situatie leek het. Alsof het hem niets leek te doen dat mensen zich in hem interesseerden. Wat een vreemde vogel. "Waar kom je vandaan?" vroeg ze nieuwsgierig.

Jackson schudde glimlachend haar hand. "Ik ben Jackson," zei hij. Hij keek het andere blonde meisje aan, Chelsea. "Ik ben geboren in Miami, maar ben rond mijn tweede verhuisd naar Denemarken." Hij trok zijn linker mondhoek omhoog, als een glimlach.

'Klinkt vet,' zei Jess, en ze meende het. Miami, wat had ze daar wel niet voor verhalen over gehoord. Misschien dat hij daarom verslaafd was. Ze keek Jackson aan. 'Wat brengt jou hier?' vroeg ze, benieuwd naar zijn levensverhaal.

Jackson krabde even aan zijn achterhoofd. "Nou, ik woon al 3 jaar op mezelf. Mijn ouders bleven me maar op mijn vingers kijken, en dit jaar had ik eindelijk genoeg geld om weg te gaan. Een hele zomer lang zonder ouders. Ze weten niet waar ik op vakantie ben, dus ze kunnen me ook niet achterna komen." Hij glimlachte zelfingenomen. Zijn plan was geweldig. In Denemarken moest hij altijd zorgen dat zijn ouders niet merkten dat hij aan drugs deed, en dat was lastig. Hier kon hij doen wat hij wou, zolang de politie het niet merkte.

Jess grinnikte. 'Klinkt spannend,' zei ze en ze trok mysterieus één wenkbrauw naar hem op. Ze dronk de laatste slok van haar koffie en nam een hapje van haar brownie. 'Kom je vanavond ook naar het feest?'

Feest? Hij fronste even diep zijn wenkbrauwen. Ohja, truth or dare party! Hij knikte toen toegefelijk. "Ja, is goed." hij streek de haren uit zijn gezicht die voor zijn oog waren gevallen en nam Jess van top tot teen op. Hij wist niet precies wat hij van haar moest denken. "En waar kom jij vandaan?" vroeg hij toen, oprecht geïnteresseerd.

Jess knikte tevreden. 'Ik ga ook.' Ze nam nog een hap van haar brownie. Weer begon ze hetzelfde verhaal te vertellen. 'Ik ben geboren in Leiden, gewoon in Nederland dus. Maar ik heb gewoond over de hele wereld. LA, New York, noem het maar op,' zei ze. Ze werkte de laatste hap van haar brownie weg en zuchtte tevreden.

"Ah, Nederland. Ze zeggen dat het veel op Denemarken lijkt. Ook qua taal," vertelde Jackson. Hij keek even bedenkelijk. "En ik weet niet waarom ik jou met deze informatie opzadel." Hij stootte een kort gegrinnik uit. "Ken je al veel mensen uit het huis? Zit jouw kamer trouwens niet boven die van mij?"

'Ik heb geen idee, ben nog nooit in Denemarken geweest,' zei Jess en ze schoot in de lach door zijn opmerking. 'Ja, ik heb al best veel mensen ontmoet. Maar ik ken ze eigenlijk nog niet echt goed, ik bedoel, misschien na vanavond wel.' Mysterieus keek ze hem aan. 'Ja, dat klopt. Dat heb ik geroken ook!' Plagerig keek ze hem aan. Op dat moment liep de serveerster langs. 'Wil er iemand nog wat drinken? Ik trakteer,' zei Jess vrolijk.

Jackson sloeg het aanbod van de traktatie af. "Hoezo geroken?" vroeg hij, en hij keek haar onschuldig aan. Hij dacht even na over haar opmerking. Misschien na vanavond wel. Hij zag truth or dare spelletjes altijd als excuses om je helemaal lam te zuipen en te zoenen met wie je maar de opdracht kreeg, of andere vunzige dingen. Hoe dan ook, het zou vast interessant worden als hij zo'n opdracht kreeg, of er meisjes met elkaar gingen zoenen. WAT? Hij was nog steeds een jongen van 20 hoor.