Restaurant Mykhanos

Opnieuw liep Jackson snel achter haar aan, en hij legde voorzichtig zijn hand op haar schouder. "anna," zei hij zacht. "Anna, ik zweer dat ik deze vakantie alleen nog maar wiet heb gebruikt, en de afgelopen dagen heb ik helemaal niets gehad." Hij keek haar smekend aan.

Ze keek hem aan. Rolde met haar ogen. "Ooh, alleen wiet!" gromde ze kwaad. "Het zal wel Jackson, zoek maar iemand anders die samen met je wiet wilt roken en pilletjes wilt slikken en weet ik veel wat."

"Maar ik hoef het toch niet samen met jou te doen?" protesteerde Jackson. Dit ging helemaal fout, totaal tegen zijn plannen in.

"Je doet het wel en dat is net zo fout," siste ze kwaad. Woest stapte ze de straat over, bijna aangereden door een stel auto's maar dat kon haar niet schelen. Mensen die drugs gebruikten, waren nooit goed, nooit.

Jackson snelde achter haar aan, opnieuw, en ook hij werd bijna aangereden. Woedende blikken en vuisten die uit het raam zwaaiden negeerde hij maar. "Anna, ik ben niet fout. Is er iets in de afgelopen 24 uur gebeurd?"

"Je bent wel fout, je bent iemand die drugs gebruikt. En je kan nu wel gaan zeggen dat je het niet doet nu of wanneer je bij mij bent, maar HALLO dat geloof je zelf toch niet!" gilde ze. Hoe durfde hij te zeggen dat hij niet fout was. Alsof ze niet vaak genoeg met mensen in contact was gekomen die drugs gebruikten, omdat ze perse van hun ouders zo goed moesten dansen. Durgs maakte de mensheid kapot.

"Dat geloof ik wel! Ruik ik nu naar die zooi?!" riep hij terug. Hij ging dichtbij haar staan, zodat ze het kon ruiken. Hij had gewoon al een aantal dagen niets meer gerookt, zelfs geen sigaret.

"Nu niet nee," siste ze. "Maar straks weer wel, bah, flikker op man." Woest stapte ze weer verder, dat hij maar dood neer viel of zo. Oké dat wilde ze ook weer niet, maar toch, hij deed aan drugs, dat deed hij gewoon.

"Als ik nou beloof om de rest van de vakantie geen joint meer aan te raken?" stelde hij voor, en hij bleef naast haar lopen. Dit mocht ze niet menen, dit kon niet.

"Nee." Dat was haar antwoord, nee. Dit kon hij niet menen. Na deze vakantie zouden ze elkaar dan wel niet meer zien, maar hallo ze had zitten flikflooien met een drugsgebruiker dat was gewoon, walgelijk. Ze voelde zich smerig en ze wilde weer in contact komen met alle andere mensen van het huis. Ze wilde hier weg.

Jackson bleef staan, en haalde toen zijn schouders op. Hij had verdomme opgeofferd om zich voor haar totaal te veranderen. Als ze dat niet wou, dan pech. Jackson draaide zich om en begon terug te lopen.

Annalynne liep meteen door naar het strand, even afleiding en misschien waren daar dan ook wel weer mensen. Even goed met een naar gevoel in haar lichaam keek ze nog even achterom, naar Jackson, toen verdween ze om de bocht.

(verkeerde topic. sorry. xd)