De woonkamer

(( terug ))
"Héé, im back," zei ze en ze liet zich naast Stephan in de zetel zakken.
"Waar is Allison naartoe?" vroeg ze.

Steph keek op en glimlachte. 'Ze is naar Daniel, die op dit moment met Jess in bed ligt' Steph slikte.

"Ow, niet zo best. Maar ik denk dat ze zich wel zal kunnen inhouden, ze lijkt me verstandig," zei ze denkend. "Wat een boeltje is het hier zeg," grinnikte ze toen.

'Ja, ik vind het wel echt lullig van Jess en Daniel, maargoed.' Steph lachte en keek in Isabella's ogen. Gelukkig was zij niet zo. 'Ja, dit had ik allemaal eigenlijk niet verwacht' zei hij en nam zijn laatste slok koffie.

"Nuja, je verwacht wel dat er dingen gaan gebeuren bij een truth or dare spel, maar dit gaat verder dan enkel een spel," zei Isabella. Ze dronk haar kopje koffie die ze had gekregen van Stephan in één keer leeg. Ze trommelde met haar vingers op haar knie.

'Ja, je hebt gelijk' zei Stephan. Hij vond Isabella een leuke meid, maar hij was niet de enige. Hij was al blij genoeg geweest dat toen hij wakker werd hij alleen Jack's rug zag en niet die van Isabella. Hij grinnikte bij de gedachte, hoe had hij het in zijn hoofd gehaald.

"Maargoed, ik bemoei me niet met al die liefdesproblemen van de anderen hier," grinnnikte ze. Ze keek Stephan aan, zou hij eigenlijk alles gezien hebben van het spel? "Heb je eigenlijk het hele spel gezien, tot het einde?" vroeg ze toen. Ze hoopte maar van niet, anders was er nog iemand die het genante moment van haar had gezien.

Jack kwam de woonkamer ingesloft. Hij zag Stephan en Isabella naast elkaar zitten en zonder dat hij er iets aan kon doen, laaide er jaloezie in hem op. Rustig, vertelde hij zichzelf. Ze is niet van jou.
"Morgen," groette hij en hij gaapte. Hij had alleen zijn boxer en een ochtendjas aan en haalde snel een hand door zijn haar. De kop koffie in zijn hand was gelukkig lekker warm.
"Mag ik erbij komen zitten?" vroeg hij, eigenlijk meer aan Isabella dan aan zijn kamergenoot.

Steph grinnikte. 'Ja, met een emmer voor me, in ieder geval het deel totdat de helft naar het zwembad ging en de andere helft naar binnen. Ik weet niet of het verder nog door is gegaan' zei hij en beet op zijn lip. Wat een stalker was hij .
Stephan keek op naar Jack en besloot hem maar niet te laten merken wat hij gezien had. 'Goedemorgen' zei hij.

Jack vroeg zich af op Isabella nog door iemand was gekust. Hij hoopte van niet. Met een schuin oog keek hij naar Stephan. Concurentie?

"Arme zieke jij," grinnikte ze. "Het is niet meer verder gegaan toen, of toch niet dat ik weet. Ik ben soort van gevlucht naar mijn kamer, het werd me allemaal wat te genant," zuchtte ze. Hij wist het nu toch, nu hoefde hij er later niet meer achter te komen. Ze keek naar haar knieën, typisch weer dat zij in verlegenheid werd gebracht tijdens het spel.
"Hoi Jack," zei ze. "Ook vroeg wakker," voegde ze eraan toe.

Steph lachte. 'Ja, ik had wel een opdracht willen krijgen' grijnsde hij en maakte plek voor Jack.

Jack grinnikte.
"Uitslapen heb ik van mijn vader geleerd," grapte hij en hij schoof naast Isabella. Hm, ze rook lekker.
"Goed geslapen?" informeerde hij, dit keer in het algemeen.

"Ja, je ging echt net weg toen je een opdracht ging krijgen," zei ze. "en ik heb eventjes genoeg van al die opdrachten," grinnikte ze.
"Ik heb goed geslapen ja," zei ze op de vraag van Jack.

'Jeetje zeg, voel ik me even stom' zei hij grinnikend en wendde zich tot Jack. 'Niet echt was een beetje ziek, en jij?' Hij moest weer denken aan het beeld dat hij wakker werd midden in de nacht. Jack lag grijnzend te slapen en het voelde net alsof Isabella onder zijn bed lag

"Die opdrachten waren wel erg, hoor. En iedereen was zo'n beetje dronken," herinnerd Jack zich.
Hij legt zijn hoofd in zijn nek en zucht. Eigenlijk heeft hij iemand nodig om mee te praten, hij wil Isabella's advies over iets hebben. Maar dat gaat niet met Stephan erbij...
"Ik had bijna niets op, dus ik heb heerlijk gemaft," antwoord Jack. Hij weet een lach te onderdrukken. Hij had een mooie droom over Isabella, maar dat hoeft Stephan niet te weten. Bovendien gaat hij niet zeggen dat hij halverwege de nacht Stephan met een knuffelbeertje zag liggen. Dat zou lullig zijn om te zeggen. Maar wel leuk...

"Hé! Iedereen was bijna dronken, maar ik ook niet. Ik ken mijn grenzen," lachte ze. "En Stephan, volgende keer moet je maar zorgen dat je niet ziek wordt," zei ze.

Steph dacht aan de beer die hij van zijn overleden moeder had gekregen. Hij sliep er nog altijd mee als hij op reis was. Steph grinnikte, het was maar een knuffel. Hij vroeg zich af waarom hij zo fel op Jack reageerde, misschien zag hij Isabella niet eens zitten. Steph stond op en liep de keuken in. 'Wie wil er een gebakken eitje?' vroeg hij blij

(( okéééé, grappig. Ik heb net eieren gegeten xD ))
"Doe mij er maar eentje," zei ze tegen Stephan, "of moet ik helpen?" vroeg ze toen. Ze wist dat niet alles jongens goed konden koken, zelf een eitje was soms te moeilijk, maar ze wist niet hoe het bij Stephan zat.

Stephan lachte. 'Geen vertrouwen in me?' vroeg hij grijnzend aan Isabella. 'Moet je maar eens opletten'. Hij liep naar de keuken en pakte een grote pan.

(( moet ik echt in de keuken gaan schrijven nu?;lll))

"Goed van je," zei Jack aardig. Hij meende het, want al die mensen die dronken worden om met de stroom mee te gaan vond hij maar stom.
"Ik, maar wel dubbel gebakken," grijnsde hij naar Stephan. Nu kon hij eindelijk even met Isabella praatte! Hij wachtte tot Stephan de kamer had verlaten en draaide zich toen om naar haar.
"Ik heb advies nodig. Wil je me helpen?" Oh god, straks ging hij nog blozen!

(volgens mij wel, maar je kan ook gewoon even wachten en dan terugkomen?)

(( schrijf het hier maar Stephan, anders staat het zo dom om daar in je eentje te typen xD ))
"Ehm, mijn advies? ik weet niet of ik daar wel goed in ben," grinnikte ze.

((Ja hahaha beter,ik tover wel een ei))

(( dan wacht je gewoon even met hier schrijven en kom je terug met de eitjes dit klinkt vreemd xD))