Het zwembad

Jess glimlachte. Hij was zo knap. Toch voelde het fout. Ze rilde, ze begon het koud te krijgen. 'Ik ga even naar boven denk, naar mijn kamer. Ga je mee?' zei ze en ze keek hem ondeugend aan.

Hij zag dat ze het koud had en gaf haar een korte, stevige knuffel. Hij was blij dat ze vroeg om naar boven te gaan, hij wilde maar al te graag mee. 'Ja, is goed,' zei hij, 'maar wacht, jij deelt je kamer met Chelsea, toch? Wat dacht je ervan om naar mijn kamer te gaan, it's all mine.'

Jess knikte. 'Wat jij wil, als we maar snel op een warme plek zijn,' zei ze en ze klom uit het bad. Snel sloeg ze haar rok als soort handdoekje om zichzelf heen.

((ik ga ook maar eens slapen denk! Morgen verder? gewoon vanaf hier haha ))

'Okee, let's go than,' zei hij. Toen ze uit het zwembad waren geklommen, liep hij met een arm om haar heen richting de kamers.

((haha ja ik ben ook best moe. We gaan morgen wel verder in mijn kamer haha ;p trusten))

(( okee is goed! slaap lekker ;p ))

Daniël zette de fles drank aan de zijkant van het zwembad en dook erin. Heerlijk koud. 'Het water is heerlijk, kom erin!' zei hij tegen Isabella.

Isabella nam een aanloop en dook het water in. Hij had gelijk, het water was heerlijk.
"Zalig," zei ze. Ze zwom naar de rand van het zwembad en legde haar armen op de rand en steunde met haar hoofd op haar armen.

'Waar kom je eigenlijk vandaan?' vroeg hij aan Isabella die aan de rand van het zwembad zat. Daniël was baantjes aan het zwemmen, dat vond hij heerlijk om te doen en je trainde je lichaam ermee. Twee vliegen in één klap.

"Ik kom van tussen de landbouwers," grinnikte ze, "maar ik heb een hele tijd in Londen gezeten," vervolgde ze. "Jij?" vroeg ze geïnteresseerd.

Daniël moest lachen. 'Londen? Dat is cool,' zei hij. 'Ik kom uit Texas, maar ben verhuisd naar New York,' vertelde hij. Hij had geen zin om het verhaal achter zijn verhuising te vertellen, alleen Allison wist dat en als Isabella het ook wist dan zou Allison denken dat hij het aan iedereen vertelde, maar dat deed hij alleen als hij iemand speciaal vond. Dat was bij Allison zo, helaas had hij het verpest. 'Waar woont je vriendin met haar vriend nu?' vroeg hij, om maar van onderwerp te veranderen.

"Leuk, texas en new york," zei ze glimlachend. Toen antwoordde ze op zijn vraag. "Een uurtje rijden van hier, ik weet niet juist waar," grinnikte Isabella. "Ik ben heel slecht in het onthouden van namen van dorpen en daar komt nog eens bij dat ik een kluns in aardrijkskunde ben." Ze besloot ook nog een baantje te zwemmen en zwom weg van de rand.

'Hm, oké. Dat is niet zo mooi, ach je komt er vast wel,' zei hij lachend. Nu zwommen ze naast elkaar. 'Maar, waarom zijn ze in Griekenland gaan wonen? Ik bedoel, dat is niet echt gebruikelijk, toch?'

"Het is niet ingewikkeld voor hen," grinnikte ze. "Haar vriend is van hier, hij is Grieks, en aangezien haar ouders er niet mee akkoord gaan dat ze het kind houdt, is ze naar hier verhuist," zei Isabella. Ze schudde haar hoofd, haar vriendin had er een mooi boeltje van gemaakt. Na een baantje te hebben gezwommen keek ze nogmaals naar haar horloge.
"Ah, nu moet ik echt wel gaan slapen," zei ze. Ze keek hem aan en glimlachte. "Leuk je eens gesproken te hebben!"
Ze zwom naar de rand, klom behendig uit het water, wikkelde haar handdoek rond zich en liep naar haar kamer.

'Ah, dat is kut voor je vriendin, veel succes morgen, het was ook leuk jou gesproken te hebben!' zei hij. Toen zwom hij nog een paar baantjes. Hij dacht aan Allison, hij dacht aan Jess. Hij heeft Allison laten vallen, maar hij heeft niet voor Jess gekozen in haar plaats. Het is gewoon zo gegaan, misschien was het wel beter zo. Jack en Allison waren een erg leuk stel, al zei hij het zelf.

Jess liep naar het zwembad. Ze had geen zin om te zwemmen, maar wel om te zonnen. Ze spreidde haar handdoek uit en ging liggen. Toen viel haar oog op Daniel. 'Hè Dan!' zei ze vrolijk. Ze kon wel wat afleiding gebruiken.

Daniël keek op en zag Jess liggen. 'Hé Jess, gezellig!' zei hij. 'Ben je net pas wakker?'

Beschaamd knikte Jess haar hoofd. 'Ik heb een heel fout ritme,' zei ze grinnikend. 'Hoe is 't met je?' vroeg ze toen, ze had hem al een tijdje niet gesproken.

((ik moet nu weg, ben vanavond denk wel terug! spreek je dan ? ))

'Ik zit ook niet bepaald in het goede ritme,' zei hij lachend. 'Maar het gaat wel! Ik denk dat ik het zwembad uit ga, mijn huid is één en al rimpel. Ik spreek je later!'

(( jaa is goed hoor ))

Jess stak haar hand op en stond even later zelf ook op. Ze had het alweer gehad bij het zwembad. Een of ander gevoel in haar onderbuik vertelde haar dat ze twijfelde over Daniel. Hij deed.. anders? Jess pakte haar handdoek en liep het huis in.

Met Ana aan zijn arm liep Anthony naar het zwembad. "Hier is het dus," zei hij met een grijns. Alsof ze niet wist waar het zwembad was.

'Thanks thanks, mister gentleman,' zei Ana met een brede lach. 'En wat was de echte rede dat je met me meeliep?' vroeg ze toen poeslief. 'Wacht jij soms op een beloning..?'

Anthony grinnikte en hield zijn hoofd scheef. "Een beloning sla ik nooit af," zei hij. Dit meisje was in ieder geval niet subtiel. "Ana, was het toch?" Hij twijfelde even welke hij nu voor zich had: het was tenslotte een tweeling!

Ana knikte. 'Je herkent mij aan m'n lippen, die zijn net iets voller,' zei ze plagerig. 'En wat voor beloning had je dan precies in gedachten, meneer?' zei ze en ze keek hem scheef aan.

Anthony deed zijn handen in zijn zakken en grijnste. "Aha," zei hij en hij keek naar haar lippen. Vervolgens haalde hij zijn handen uit zijn zakken en legde ze op het smalste stuk van haar rug. "Ik denk dat jij wel weet wat ik wil," zei hij met een heel klein glimlachje, en hij leunde dichter naar haar toe. Hun lippen raakten elkaar nu bijna.

Ana glimlachte. 'Nee? Waar heb je het over?' zei ze toen plagerig. Ze keek hem aan en hield zich in om hem niet te zoenen. Nee, dat deed ze niet, nooit. Ze wachtte af.