Kamer van Chelsea en Jess

Jess keek hem een beetje verbaasd aan. 'Dat weet ik wel, alleen ik bedoel, niet dat je straks foute dingen gaat denken. Ik meende wat ik vanmiddag zei, ik meende elk woord.' Ze keek Jared weer aan. Ze had het echt verpest.

Jared keek haar aan. "Oké," zei hij. Het gesprek verging niet echt soepel - ze leken elkaar niet helemaal goed te begrijpen. "Ik zou zo graag willen dat het anders was.. Dat we wél bij elkaar pasten," zei hij. Wat hij ook kon zeggen: hij was verliefd op dit meisje. Dat kon hij wel ontlopen door de stoere gozer uit te hangen, te blowen enzo, maar eigenlijk.. God, wat haatte hij zichzelf. Hij haatte het dat hij verliefd op haar was, want het had geen zin!

Jess knikte. 'Dus het is echt.. voorbij?' Ze kreeg het bijna niet uit haar mond. 'Want eh.. ik weet niet. Misschien hebben we het nog niet echt een kans gegeven. Iedereen wist het ook meteen, daarom stond er een grote druk op. Het was niet ons kleine geheimpje, het hele appartement was op de hoogte..'

Hij glimlachte. "It's never really over," zei hij. Hij wist niet echt waar ze naartoe wilde. "Maar ik weet niet.. Ik weet niet of ik je nog een keer zou kunnen vertrouwen," zei hij eerlijk. "Ik wil eigenlijk niet het risico lopen dat ik me wéér zo kut voel.." Hij dacht even na over wat hij had gezegd. Eigenlijk sloeg dat nergens op. Nu voelde hij zich kut, maar stel, stél dat er iets met Jess gebeurde nu en dat het wel wat werd. Misschien zou er opnieuw zoiets gebeuren, ja, en dan zou hij zich weer kut voelen.. Maar dan had hij zich toch een tijdje goed gevoeld?
"Of.. Misschien.. Misschien hoeft het niet zo te gaan?" vroeg hij.

Jess snapte hem niet helemaal. Jongens waren toch altijd zo simpel, en meisjes ingewikkeld? Wat bedoelde hij nou precies? Hij zou haar opnieuw moeten vertrouwen, de vraag was of hij dat kon. Dan zouden ze het voor de rest van het huis geheim houden, alleen stiekem afspreken. Dan hadden ze rustig de tijd om iets op te bouwen. Het leek Jess een goed idee, maar hoe dacht Jared daarover? Jess beet op haar lip en keek hem aan. Toen legde ze precies uit wat ze daarvoor had gedacht. Misschien snapte hij het nu?

Jared dacht na. "Dat klinkt.. Goed.." zei hij bedenkelijk. Hij zou haar weer terugnemen, maar zonder dat iemand het wist. "Maar, dan zit je nog met Daniel. Wat gaat hij denken als je hem ineens.. afwijst?" Hij hoopte maar dat ze hem zou afwijzen. Ze kon natuurlijk ook gewoon wat met Daniel, of iemand anders, beginnen en hem aan het lijntje houden.. Maar dat zou ze niet doen. Daar vertrouwde hij op.

'Ik hoef hem niet af te wijzen, want er is niks tussen ons. We zijn gewoon vrienden,' zei Jess. Ze wist diep in haar achterhoofd dat dat niet waar was, maar dat wist Jared niet en dat zou Jared nooit te weten komen. Natuurlijk zou ze Daniel niet opeens laten vallen, ha-lloo, hij had haar als enige opgevangen toen iedereen haar liet vallen. Maar dat zou ze ook niet tegen Jared vertellen. Ze had de waarheid verteld tot nu toe, en dat was genoeg. Hij moest haar maar vertrouwen. Ze lachte haar liefste glimlach naar hem en schoof iets dichter naar hem toe.

((nieuwe fotooo! ))

Jared keek een beetje bedenkelijk, maar geloofde haar. "Oké," zei hij. Toen begon hij te glimlachen. "Maar je moet me één ding beloven.. Nooit meer zulke geintjes uithalen bij truth or dare," zei hij lachend.
Hij haalde zijn hand door zijn haar en keek haar lachend aan.

(( i like the foto trouwens! haha zelfde outfit, nieuwe foto! ))

Jess schoot in de lach. 'Dat kan ik je niet beloven...' zei ze toen bedenkelijk. 'Tenminste, er moet wel iets tegenover staan,' voegde ze toe. Ze keek hem grijnzend aan. 'Een klein kusje?'

Jared knikte en deed alsof hij heel serieus was. "Goed dan, als het moet.." zei hij en hij leunde naar haar toe. Ze zoenden, en het voelde zó goed! Tijdens het zoenen vergat hij al zijn twijfels. Hij vergat zelfs dat hij heel stom bezig was en dat ze hem zó makkelijk zou kunnen kwetsen hierna.. Hij vergat zelfs eventjes zijn naam.

(( hahaha, oké, die laatste zin van mij was gewoon flauw ))

Jess voelde weer de vertrouwde stroom vlinders door haar buik gaan. Alles zou goedkomen, ze wist het zeker. Na de zoen stond ze op. 'Ik denk dat het bedtijd is,' zei ze plagerig. Ze wilde wel een beetje hard to get voor hem blijven. Ze grinnikte in zichzelf. 'Slaap zacht,' zei ze toen en ze gaf hem nog een zoen. Toen kroop ze haar bedje in.

((en ik ga precies hetzeflde doen hihi, tot morgen!))

(( heel goed plan haha! ))

"Goed dan, koningin," zei hij voor de grap. Hij gaf haar voordat hij wegliep nog een kusje op haar voorhoofd. "Sweet dreams," zei hij en hij deed het licht uit en de deur zachtjes achter zich dicht.
Oh jee. Waar was hij nu weer in verstrikt geraakt? Althans.. He loved every second of it, maar toch.. Hij zuchtte. Ach, hij liet zijn gevoel hem maar leiden in plaats van zijn hoofd, voor de verandering.
Hij liep over de gang en dook zijn eigen vertrouwde bedje in, en sliep meteen.

Jess werd wakker en strekte zich uit. Ze voelde zich goed, vanaf vandaag begonnen goede tijden. Ze glimlachte. Eigenlijk had ze zin om naar de stad te gaan, maar iedereen zou haar voor gek verklaren - het was immers veel te heet-. Ze stond op en keek in de spiegel. Hm, acceptabel.

@ Jess; (sorry ik was net offline gegaan toen jij dat berichtje stuurde ;p)

(( haha ja dacht ik al, maakt niet uit ;p! ))

Jess werd met een zucht wakker. Het was al laat, zag ze toen ze op haar horloge keek. Maar ja, ze zat ook in het foute ritme. Ze rekte zich uit en kwam uit bed. Snel friste ze zich op en schoot in een zwart rokje en strak wit hempje. Ze deed haar haren goed en spoot een luchtje op, en met een laatste blik in de spiegel verdween ze de gang op.

Jess kwam de kamer in. Ze was moe, ze kon niemand vinden en ze verveelde zich. Zuchtend liet ze zichzelf op bed vallen, en vanaf haar nachtkastje griste ze een nieuwe nagellak. Ze ging in kleermakerszit op bed zitten en begon haar nagels te lakken.